გიორგი ცუცქირიძე რუსულ ბაზარზე ოპერირებად ქართულ კომპანიებზე: საეჭვოა, ამათ ევროკავშირში ინტეგრაციის დაჩქარების სურვილი ამოძრავებდეთ. სხვა შემთხვევაში, მათი გასაღების მთავარი ბაზარი დღესაც ევროპაში იქნებოდა და არა რუსეთში
სარეკლამო ადგილი - 10
650 x 60
34 26 დეკემბერი 2024, 22:36

ეკონომისტი გიორგი ცუცქირიძე სოციალურ ქსელში იმ კომპანიების ჩამონათვალს ავრცელებს, რომლებიც გაფიცვაში მონაწილეობენ ხელისუფლებაზე ზეწოლის მოსახდენად, რომ დანიშნონ ახალი არჩევნები და ამავდროულად ბიზნეს ოპერაციების დიდ ნაწილს რუსეთში აწარმოებენ, პროდუქცია გააქვთ ექსპორტზე რუსეთში ან რუსეთიდან ახდენენ პროდუქციის და ნედლეულის იმპორტს.

როგორც ეკონომისტი აღნიშნავს, ძალზე საეჭვოა, მსგავს კომპანიებს ევროკავშირში ინტეგრაციის დაჩქარების სურვილი ამოძრავებდეთ, რადგან პირიქით, ევროსტანდარტებზე გადასვლა, სხვა ტიპის გამჭვირვალობას და მენეჯმენტს საჭიროებს, სხვა შემთხვევაში, მათი გასაღების მთავარი ბაზარი დღესაც ევროპაში იქნებოდა და არა რუსეთში.

„გაფიცვით ევროპაში ვერავის გააკვირვებ, გაფიცვები რეგულარულად ხდება ევროპაში, არაერთი მასშტაბური გაფიცვაც ყოფილა, როდესაც კომპანიების თანამშრომლები მონაწილეობენ შრომის უკეთესი ანაზღაურებისა და პირობებისთვის ბრძოლაში. როგორც წესი, გაფიცვებს მხარს უჭერენ პროფკავშირები და სხვადასხვა უფლებადამცველი ორგანიზაციები. ხშირია გამაფრთხილებელი ან რამდენიმე საათიანი გაფიცვები, მათ შორის ტრანსპორტის პროფკავშირების მონაწილეობით, ავია ფრენების და რკინიგზის პერიოდული გაჩერებით. მაგრამ როდესაც ბიზნესის ნაწილი აცხადებს გაფიცვას, რომლის მიზანიც არის წმინდა პოლიტიკური და რაც მთავარია დროში არ არის რეგლამენტირებული, ევროპული პრაქტიკა არ ცნობს. რადგან თუ ჩვენ ვსაუბრობთ, რომ გაფიცვის მთავარი მიზანი არის გაფიცვაში ბიზნესის მნიშვნელოვანი ნაწილის ჩართვა, რამაც უნდა მოახდინოს ზეწოლა ხელისუფლებაზე, აშკარად სცილდება ეკონომიკურს და არის წმინდა პოლიტიკური ხასიათის.

ბუნებრივია, ამ ტიპის უვადო გაფიცვა მისი გეოგრაფიის გაფართოებით, აისახება ეკონომიკურ მაჩვენებლებზე, მათ შორის საბიუჯეტო შემოსავლებზე და ლარის კურსზე, თუმცა ის პრობლემებს შეუქმნის არა იმდენად ხელისუფლებას, როგორც პროტესტის ორგანიზატორებს სურთ წარმოაჩინონ, არამედ მოსახლეობის არცთუ მცირე ნაწილს. პროტესტანტებსაც და იმათაც ვინც ამ პროტესტს არც ეთანხმება და არც უერთდება, რადგან ის ატარებს ულტიმატუმის ფორმას - ახალი არჩევნების დანიშვნას და მთავრობის გადადგომას.

აქედან გამომდინარე, მიმართულია რა სხვათა უფლებების ხელყოფისაკენ მას არანაირი შეხება არა აქვს არც ევროპულ პრაქტიკასთან და არც ევროპულ მომავალთან. მით უმეტეს, როცა ამ გაფიცვაში მონაწილეობენ ოპოზიციასთან თანაშეზრდილი ბიზნეს სუბიექტები, რომლებიც ბიზნეს ოპერაციების დიდ ნაწილს რუსეთში აწარმოებენ, თავიანთ პროდუქცია გააქვთ ექსპორტზე რუსეთში ან რუსეთიდან ახდენენ პროდუქციის და ნედლეულის იმპორტს.

ამ კომპანიების ჩამონათვალი, რომელიც სოცქსელებში ვრცელდება, სხვა რამეზეც მიუთითებს. ძალზე საეჭვოა, ამათ ევროკავშირში ინტეგრაციის დაჩქარების სურვილი ამოძრავებდეთ. პირიქით, ევროსტანდარტებზე გადასვლა, სხვა ტიპის გამჭვირვალობას და მენეჯმენტს საჭიროებს, სხვა შემთხვევაში, მათი გასაღების მთავარი ბაზარი დღესაც ევროპაში იქნებოდა და არა რუსეთში!“ - წერს გიორგი ცუცქირიძე.

სარეკლამო ადგილი - 11
650 x 60
ნანა კაკაბაძე: ნაც-პროპაგანდისტები არ მალავენ, რომ ძალაუფლების ხელში აღების შემთხვევაში „ოცნების“ ლიდერებს ოჯახების ამოწყვეტით, ხოლო ხელისუფლების იდეოლოგიურ საყრდენად მიჩნეულ „იმედის“ ტელევიზიას მიწასთან გასწორებით ემუქრებიან
ზურაბ ქადაგიძე რუსეთში ექსპორტ-იმპორტის განმახორციელებელ ქართულ ბიზნესზე: რა განსხვავებაა ხოშტარიასა და ე.წ. მეამბოხე ბიზნესმენებს შორის? არანაირი, ერთი ხელით ვითომ ყველაფერ რუსულს ებრძვიან და მეორით, კისრამდე არიან ჩაფლული რუბლებში
ზაზა შათირიშვილი: ის ხალხი ღელავს და დანაშაულად მიიჩნევს ბოკვრის მოფერებას, ქუჩაში ხალხი რომ დახოცა, საზოგადოებას 7 ნოემბერი და 26 მაისი მოუწყო, პატიმრები აწამა, ბიზნესი დააწიოკა, ტერიტორიები რუსეთს ჩააბარა - როგორი პარადოქსია
ლევან ნიკოლეიშვილი კარლ ბილდტის განცხადებაზე: როდესაც ათას კორუფციულ გარიგებაში შემჩნეული, ერთ-ერთი ყველაზე ბინძური უცხოელი პოლიტიკოსი გკარნახობს თუ ვინ უნდა იყოს შენი ქვეყნის უმაღლესი მთავარსარდალი ეს უკვე მეტისმეტია
ზურაბ ქადაგიძე: ყველა ევრო-ნაძირალა რადიკალიზმის წამხალისებელია საქართველოში, ისე, ჩვენს „ძაან ევროპელებს“ ცოტა მაინც არ ეუხერხულებათ, ქართველი ხალხის მაგივრად რომ წყვეტს ვიღაც ბილდტი, ვინ უნდა აღიარონ საქართველოს პრეზიდენტად?
არქივი